De wijk Kralingen-Crooswijk kent een bonte verzameling aan bewoners: oud en jong, arm en rijk, en van diverse culturele achtergronden. Zij leven langs en met elkaar. Maar waar je vroeger een publieke ervaring in de supermarkt kocht, wordt deze ervaring met een Albert Heijn, Lidl en verschillende Turkse supermarkten nu langs sociaal-economische scheidslijnen moeilijkt. Roos Wijma en ik kregen de vraag: maak een monument voor de wijk die de bewoners verbindt.
Na visueel veldonderzoek bleek dat er al lang een gemeenschappelijke grond was, een letterlijke zelfs. Zij lag besloten in het dragen van dezelfde schoen: de Uggs laars. Deze laars snijdt door alle lagen van de samenleving heen; van oudere hockeydames, Marokkaanse tienermeisjes en gangsterboys lopen op de commerciële en prijzige laars. Zou er een standbeeld van de Uggslaars moeten komen? Of zou deze laars vervangen kunnen worden door elk ander trendgevoelig kledingstuk of schoeisel?
Middels en fotoserie hebben we de (tijdelijke) gemeenschappelijke grond vastgelegd in portretten van de wijk.